Kornişon İklim Ve Toprak İstekleri. Ilık iklim sebzesi olmaktadır. Sıcaklık sıfırın altında -1,-2 o C’nin altına düştüğünde zarar görmektedir. En uygun kornişon tohumu çimlenme sıcaklığı, 11 veya 12 dereceler arasında çimlenmektedir. En iyi gelişme gösterdiği ideal sıcaklıklar, 25 veya 30 derece arasında gelişme göstermektedir. Açık alanda yetiştiriciliği yapıldığı zaman sıcak iklim sebzesi grubuna girmektedir.
Kornişon İklim Ve Toprak İstekleri. Çok yüksek ve düşük sıcaklıklardan hoşlanmamaktadır. Düşük sıcaklıklarda üşüme, yüksek sıcaklıklarda mantari hastalıklar ve aşırı su kaybı nedeniyle bitki gelişimi yavaşlamaktadır. Kornişon tohumu yüksek sıcaklık, nem ve ışık yoğunluğu koşulları altında ve kesintisiz su ve besin kaynağı ile en iyi şekilde büyüme göstermektedir.
Su alabilme ve toprakta tutabilme oranı yüksek, besin maddelerince zengin, humuslu ve kumlu, tınlı ve sıcak topraklarda yetiştiriciliği yapılmaktadır. Ayrıca, fazla tuz oranı olmaması gerekmektedir. Ağır topraklarda çiçek oluşumu gecikmektedir. Köklerde çürümeler meydana gelmekte ve kök hastalıkları oluşmaktadır. Hafif toprakların organik madde ilave edilmektedir. Uygun ticari gübreleme yapılması da faydalı olmaktadır. Erkencilik için kumlu ve kumlu-tınlı topraklar da daha verimli olmaktadır. Bunun yanında bol ürün almak için tınlı topraklar tercih edilmektedir. İyi bir yetiştiricilik için tuzluluk ve asitlilik oranı 5.5- 6.7 arasında olması gerekmektedir.
Kornişon İklim Ve Toprak İstekleri. Toprakta yeterli besin maddesi bulunmuyorsa, gübreleme yapılmaktadır. Hem bitki için, hem de toprak besin maddesince zengin bir yapı kazanması için gerekmektedir. Toprakta yeterli besin maddesi yok ise, iyi yanmış 3 veya 4 ton arasında çiftlik yanmış hayvan gübresi uygulanması faydalı olmaktadır. Ancak, ticari gübre uygulamaları mutlaka toprak analizi yapıldıktan sonra uygun dozda ve düzeyde verilmesi gerekmektedir.
Bu gübrelemede kornişon tohumu çeşidine ve bitki sıklığına da dikkat etmek gerekmektedir. Tüm bu faktörler göz önüne alınarak dekara 30-40 kg süper fosfat, 40 kg potasyum sülfat ve 25-30 kg amonyum sülfat uygulaması yapılmaktadır. İlk gelişme devresinde gübre ihtiyacı çok olmamaktadır. Meyveler hasat edilmeye başlayınca besin maddesi ihtiyacı artmaktadır. İlk meyveler görüldükten sonra ve özellikle gelişme sonlarına doğru bitkilerin durumuna göre verilmektedir. Azotlu gübrelerden veya ahır gübresinden hazırlanmış şerbetten 1-2 defa verilmesi çok faydalı olmaktadır