Sanat terapisinde amac, hastanin kendi duygularini disa vurmasi icin bir yol saglamaktir.
Yaraticilikla akil hastaligi iliskisi tarih boyunca insanlarin kafasini kurcalamistir.
Oxford universitesinde yapilan bir arastirmada, yaratici deha ile emosyonel sorunlar arasinda kuvvetli bir bag bulunmustur. Bu arastirmada, sanatcilarin % 38 ‘ inde affektif bir bozukluk oldugu one surulmustur.
Urun, hastanin hekimle olan iliskisinde bir iletisim aracidir.
Art terapide urunlerin yalniz anlatim yani hastanin ruh dunyasini disa vurmasin, hedefleyen basit ve ucuz malzemeye dayanmasi tercih edilir.
Bu terapide onemli olan ;
a) Malzemenin yaraticiligi harekate gecirmesi,
b) Hasta tarafindan kendini anlatim araci olarak algilanmasi,
c) Anlatimin (urunun) hasta hekim arasinda olusmasi,
d) Urunun hekim ya da hastada kalmasi,
e) Icerigin tum terapilerde oldugu “gizli” kalmasidir.
Bir resmin psikiyatrik acidan degerlendirilmesinde su noktalar onemsenir ;
1- Hasta, travmasini sembollerle belirtir.
2- Hasta gecirdigi hezeyanlari anlatmaya calisir.
3- Hasta dunyayi algilamasindaki bozukluklari belli eder.
Resimde, bicim kisiligin akilci yonunu, simgeler, bastirilmis duygu ve dusunceleri, renkleri, duygulari yansitir.
Ornegin: ev-agac-insan cizimlerinde,
evde pencere olmamasi = dusmanlik ve ice donukluk,
sivri daglar = cinsellige odaklanmayi,
koyu renkler = sikinti ve icgerilimi,
belirgin buyuk agiz = ebeveyne bagimliligi
ayrintili cok sayida agac yapragi = obsesif-kompulsif yapiyi,
geometrik sekiller = ic gerilimi yansitir.
Her ne kadar yeterli deneysel destekler bulunmasa da, uzmanlar, resimleri, kisilik oz ve algilama yetilerinin degerlendirilmesinde kullanmaktadirlar.
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.