0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Rosenberglerin her ne kadar ideolojilerini beğenmesemde,davalarına sıkı sıkıya bağlı olmaları,ölümü göze almaları çok ilgimi çekti..İşte rosenbergler.

National Guardian gazetesinin New York’taki bürosunda iki manşet hazırlanmıştı: ‘Rosenbergler İdam Edildi’ ve ‘Rosenbergler Kurtarıldı’ !..

1950 yılının 17 Temmuz günü tutuklanan Julius Rosenberg Rus casusu olmakla suçlanır. Çok değil, 11 Ağustos gününde, karısı Ethel de aynı suçtan tutuklanarak ölüm cezasıyla yargılanır. Savcı, Ethel Rosenberg ‘in erkek kardeşi David Greenglass ‘ın çalıştığı New Mexico’daki araştırma merkezinden atom bilgilerini Rosenbergler’e verdiğini, onların da bu bilgileri Ruslara ilettiğini iddia eder.

Suçlamaların yapıldığı 1950’li yıllar, Amerika ile Sovyetler Birliği arasında soğuk savaş döneminin başlangıcıdır. Sömürge politikalarını tüm dünyaya yayma çabasında olan Amerika, kendisiyle işbirliği yapacak iktidarları ‘müttefik’ ülkelerde işbaşına getirirken evinde de muhalif sesleri susturmakta kararlıdır. Bu amaçla görevlendirilen Senatör McCarthy , ABD’de güvenliği tehdit eden insan sayısının küsürü küsürüne ‘57.205.081’ kişi olduğunu açıklayarak gözdağı vermektedir!

‘Gomunist, vatan haini’

Rosenbergler’in yargılanmasına giden süreç 1947 yılında çıkan ‘Taft Hartley’ yasasıyla başlamıştır. Bu yasaya göre devrimci insanların sendikalarda görev almaları engelleniyor, memurların grev hakkı kaldırılıyor ve işçi grevlerine büyük kısıtlamalar getiriliyordu. Rosenbergler, işte böylesi bir dönemde düşüncelerinden dolayı ülkemizdeki söylemle ‘gomunist, vatan haini’ ilan edilirler.

Mahkeme Rosenbergler’i uydurma delillerle suçlu bularak jürinin kararından sonra ölüm cezasına çarptırır. Kararın duyulmasının ardından tüm dünyadan Amerika’ya protesto mektupları yağmaya başlar. İnsanlar bu karara isyan etmekte ve cinayeti durdurmak için sokaklara, meydanlara dökülmektedir. Bu beklenmeyen durum karşısında Amerika Rosenbergler’le pazarlığa oturur; Rosenbergler’e suçlamaları kabul etmeleri halinde tüm dünyanın adalet dağıtıcısı olan Amerika’nın ‘imajının’ düzeleceği, karşılığında da ölüm cezalarının kaldırılacağı teklifi yapılır. Rosenberg çifti her seferinde bu teklifi reddeder. Öyle ki, Ethel Rosenberg, yaşamının bağışlanacağı yönünde yapılan teklife şu karşılığı verir: ”Ey yoldan çıkmış para yiyiciler, ey satılmışlar, ey bu güzel dünyamızı kirleten iğrenç, kötü insanlar, işte size yanıt: Sizin lanetlenmiş lütfunuza başım eğik yaşamaktansa kocamla birlikte ölmeyi yeğlerim.”

Rosenbergler’in infazında bulunan devlet bakanı William A. Carroll, ”bir çift güvercin” in cansız bedenleri taşınırken yaptığı açıklamayla herkesin kanını dondurur: ”Rosenbergler’e, boyun eğip, suçu kabullenmeleri halinde hattın öbür ucunda Washington’ın olduğu telefon ile idamın durdurulacağı ve de kendilerini bekleyen oğulları 6 yaşındaki Robert ile 10 yaşındaki Michael ‘e kavuşacaklarını söyledik…”

Yaşam ve ölüm sınırında yapılan bu teklife Rosenbergler’in verdiği yanıtı bakan şöyle açıklar: ”Peki ya suçsuzluğumuza inanan onca insan, onlar da bizim çocuklarımız değil mi? Satar mıyız hiç onları!..”

Anneden çocuklarına şiir

O ysa Ethel Rosenberg, ölümünden önce çocukları için bir şiir yazmıştır. Onların çocukları ki yalnızca Robert ve Michael değil, kardeşliğe ve barışa inanan tüm insanlardır. İşte, yalan söyleyip çocuklarına koşmak yerine, kendilerine inanan insanları terk etmeyen ve ölüme yürüyen bir annenin yazdığı dizeler:

Bir gün öğreneceksiniz evlatlarım, öğrenec eksiniz,

Neden kestik şarkımızı yarıda,

Neden kitabımızı açık bıraktık, işimizi tamamlamadan

Neden gittik toprak altında uyumaya

Ağlamayın artık evlatlarım, ağlamayın.

Yalanlar ve pislikler neden sarmış dört bir yanı?

Neden bu gözyaşları, bu zulüm neden?

Öğrenecek bir gün bunu bütün dünya.

Yeryüzü gülümseyecek, evlatlarım, gülümseyecek

Ve sevinçler yeşerecek mezarımızın üstünde

Savaşlar sona erecek, dünya mutlu olacak

Kardeşliğin ve barışın koynunda.

Çalışın evlatlarım, çalışın ve bir anıt dikin;

Sevgiye ve sevince bir anıt,

İnsanlık onuruna ve inanca,

Sizin adınıza koruduğumuz ve çocuklarınız adına!..

Mahkeme Rosenbergler’in 18 Haziran 1953 tarihinde öldürülmesini kararlaştırmıştı… Ama Rosenbergler, o gün değil, bir gün önce ya da sonra ölmeyi istediler. İnfaza az bir süre kala istekleri kabul edilir ve 19 Haziran’da öldürülmelerine karar verilir…

Rosenbergler 18 Haziran günü öldürülmek istememişlerdi; çünkü o gün evlilik yıldönümleriydi!