ALİ ÇOKYİĞİT
Kızım gelecek birazdan…
Çok az vaktimiz kaldı,
Hala ürperiyor ve korkuyorum…
Ya duramazsam ayaklarımın üzerinde?
Ya bırakıpta kendimi ağlarsam
Gözünün önünde?
Hayır yapamam! Bu olmamalı…
Toparlanmalıyım bir an önce,
Her zamanki gibi dik durmalıyım karşısında
Hem kızımı
Erkekler Ağlamaz, Hele Babalar Hiç Ağlamaz
Diye inandırmıştım..
Sürdürmeliyim o koca yalanı…
Kızım gelecek birazdan yanıma…
Canımın yongası, Yüreğimin ta şurası…
Daha şimdiden hissediyorum
Belimin orta yerinden kırıldığını,
Çözüldüğünü dizlerimin bağının…
O gelmeden kendimi toparlamalı
Ve alıştırma yapmalıyım…
Onu gelinlik içinde görür görmez…
Prensesler Gibi Olmuşsun Kızım demeliyim..
Ya da yok
“Canım Yavrum, O Kadar Güzel Olmuşsun ki,
Seni Vermekten Vazgeçebilirim” demeliyim…
Ya da şöyle diyeyim en iyisi
“Birisi Cennetin Kapılarını Açık Bırakmış da
Bu Melekler Güzeli Buraya mı Kaçmış?”
Desem…
Ama, ağlar ben bunları söylersem…
Zaten o benim hep Prensesim,
Hep melekler güzelimdi…
En iyisi hiçbir şey demeden
“Hayırlı Uğurlu Olsun Kızım,
Allah Başınızı Bozmasın”
Diyeyim kestirmeden…
Ama, bu da çok katı olmaz mı?
Olsun, zaten kızım beni hep katı bilirdi…
Bir yere gitse “Neredeydin?” diye,
Gittiği yerden geç gelse
“Kız Başına Bu Saate Kadar Ne Geziyorsun?”
Diye kızardım…
O da surat asar,
Bazen karşılık verir giderdi karşımdan…
Ama, benim ona hep kızdığımı
Ve baskı kurduğumu düşünsede,
Hiç kızmadım ben melekler güzelime
Kızamazdım, Kıyamazdım…
Başına bir şey gelir, incinir, korkar da
Yanında ben olamam diye titrerdim…
Onun tırnağına taş deyse
Benim yüreğime kan akardı…
Onun saçının teli kopsa
Benim yüreğim doğrulmazdı…
Babaydım ben,
Sevdiğimi değilde,
Hep tepkilerimi belli ederdim…
Hep sevdim onu belli etmeden…
Geceleri az mı izledim gizli gizli
Uykusunu bölmeden…
Az mı dua ettim
“Allah’ım Alma Canımı
Kızımın Mutlulukla Mürvetini Görmeden”
Kızım gelecek birazdan…
Daha doğrusu öpüp elimi helallik isteyecek,
Uçacak yuvadan…
Boğazım düğüm düğüm,
Yüreğim iki büklüm…
Keşke açabilsem de yüreğimi öpse kızım
Kanayan bu yaramdan…
Öpse de geçse acısı her yandan…
Kızım gelecek ve gidecek birazdan…
Kızım gidiyorsun da yokluğuna,
Nasıl dayanacak bu ruhsuz sandığın Baban
Ağlarsam eğer sanma ki,
Sadece mutluluktan,
Hepsi ayrılıktan tomurcuğum
Hepsi ayrılıktan cok sevdi seni Baban..
Çok ağladı içinden ama
Gözünden yaş akmadan…
Hasta olduğunda, düştüğünde,
Üşüdüğünde, üzüldüğünde…
Katı değildim ben kızım…
Sadece sana karşı hassas ve zayıf olduğumu
Bilme diyeydi hepsi…
Yani kınalı kuzum hepsi yalandan,
Hepsi korkudan,
Seni Çok Seviyorum Kızım…
Gidişine kan ağlasamda
Yine yalan söyleyeceğim sana…
Mutluluktan ağlıyorum desemde halbu ki,
Ayrılıktan…
Halbu ki,
Yokluğuna alışamayacak oluşumdan…
Güle güle git diyecek kızına,
Bu yorgun Babası…
Mutlulukla dolsun diyecek evi, yuvası
İncinmesin Yüreğin,
Akmasın diyecek, Gözünün yaşı…
Kurban olur ona Babası…
Desem mi ona acaba ?
“Hadi Babası, Öp de Geçsin Bu Ayrılık Acısı”
16 MART 2018
~ ALİ ÇOKYİĞİT ~
BOKS ANTRENÖRÜ