AHMET YILMAZ TUNCER ŞİİRLERİ
Büyüdük hep büyüdük
Çocukluğumun akşam saatleri
Yaşamın ateş böcekleri konardı
Dala bir kuş gelirdi
Yanıma çağırırdım
Elime verdikleri acıyla susardım
Kanardım akşam saatleriydi
Büyüdük hep büyüdük
Çocukluğumun akşam saatleri
Bir tokat yemiştim babamdan
İlk o zaman tanıdım Osmanlı’yı
Çocukluğum sancılı bir diş ağrısı
Rastlardı akşam saatlerine şimdi
Gözlerim geliyor yanıma ellerimdi
Yüzüme dokunan
Büyüdük hep büyüdük
Çocukluğumun akşam saatleri
Unutmak istiyorum, unutamıyorum
Dalamıyorum uykuya
Ve uyanamıyorum
Yeni bir sabaha
Çünkü benim çocukluğum
Hep akşam saatleriydi
Büyüdük hep büyüdük
SÜRMANŞET
2 gün önceDÜNYA
13 gün önceDÜNYA
13 gün önceGÜNDEM
22 gün önceGÜNDEM
22 gün önceGÜNDEM
22 gün önceSÜRMANŞET
22 gün önce