15 Mayıs 2024 Çarşamba
News
Ölüm,çocuk için zor öğrenilen,oldukça soyut bir kavramdır. Ölüm yalnızca çocuğa zor ve yabancı gelen bir kavram değil,aynı zamanda yetişkinlerce de açıklanması zor olan bir kavramdır. Ölüm,anne,baba ya da bir akrabanın kaybedilmesi sonucunda karşılaşılan bir olgudur. Dört yaşından önce çocuğun ölüm hakkındaki fikirleri kısıtlı olup,belirgin duygusal tepkiler de pek görülmez. Ancak sevdikleri birinin yokluğu içli ve duygulu çocukları etkileyebilir.
4 ve 5 yaşlar arasında ölüm kavramı çocuk için daha ayrıntılı ve belirgin olur. Çocuk ölüm olgusunu sürekli soruşturur ve ölümün kesinliğini anlamaya başladığında annesini de bir gün ölebileceğinden kaygılanır. Dört buçuk yaşındaki bir çocuğun bu kaygısına bir örnek verelim:
Çocuk: Anne,ölü ne demek?
Anne : Artık yürümeyen,konuşmayan bir kadın demek
Çocuk: Peki o zaman çocuklar ne yapar?
Anne : Eğer anneleri ölürse onlara babaları ya da teyzeleri bakar
Çocuk: Sen bir gün ölü anne olacak mısın?
Anne : Herhalde ama umarım uzun zaman sonra
Çocuk: Çok uzun zaman sonra mı?
Anne : Evet
Çocuk: Ama ben senin ölmeni istemiyorum,hep burada olmanı istiyorum.
Anne : Sanırım ben ölene dek sen büyümüş olursun
Çocuk: Çok uzun zaman mı?
Anne : Evet
Çocuk: Ama ölü ne demek anne?
Anne : Kalbin atması durur ve hiç nefes alamam yatarım.
Çocuk: Hı! (heyecanlanır) sen çok sonra ölürsün,ben de sonra ölürüm birbirimizi kucaklarız.
Beş yaş çocuğu ölüm hakkındaki fikirlerini mantıksızca uygular,kullanır. Örneğin her iki dedesinin de ninelerinden önce öldüğü bir durumda çocuk,“hep dedeler mi ölür” diye sorabilir. Aynı şekilde ölümden,gidip gelinecek bir yermiş gibi düşünür.
Altı yaşındaki çocuk bu kavramla çok farklı şekilde uğraşır. Çoğu çocuk oldukça duygusal olur ve yaşlılıkla ölümün ilişkili olduğu fikri gelişir.
Aynı zamanda insanlarla ilişkilerinde ölüm ile ilgili sözcük ve cümlelere yer verir. Bu yaştaki çocukların kızdırıldığında en çok söylemekten hoşlandıkları tehdit “seni öldüreceğim”dir.
