08 Mayıs 2024 Çarşamba
News
– Evde sevecen ve sıcak ortam oluşturmalıdır.
– Çocuk eğitiminde asli sorumluluğu anne baba üzerine almalı ve aralarında çelişkiye düşmemelidirler. Yani görüş birliği içinde olmalıdırlar.
– Sürekli olarak koşulsuz sevgi göstermeli, onları olduğu gibi kabul etmelidir. Sevginin ders başarısına bağlı olmadığını, onları hep seveceğimizi bilmeliler.
– Bilgi, zekânın belirtisi değildir. Her çocuğun ilgi alanları farklıdır, bu yüzden bir konudaki bilgisi, onun zeki ve çalışkan olduğunu göstermez. Mesela, hastalarımdan 9 yaşındaki Emre büyük yabancı takımlar dâhil, her futbolcunun kaç numarayla oynadığını ve belirli maç sonuçlarıyla golcülerin adlarını bir çırpıda sayıyordu. Bu onun zekâsının çok yüksek oluşuna veya okulda, hayatta başarılı olacağına işaret etmiyordu.
– Anne baba öğrenmeye karşı olumlu tavır almalı, dışlayıcı tutumlardan kaçınmalı, kendileri de öğrenme tutkusunda olmalıdır. Evinde kitap okunan, kitapçıları dolaşmaktan zevk alan anne babaya sahip olan çocuklar, daha başarılı olurlar.
– Gelişmeyi sağlayıcı, kitap, eğitici oyuncak gibi araçlar bulunmalıdır.
– Sorularına cevap vermeli, merakları köreltilmemelidir.
İlkokul 2. sınıfa giden Banu, derse ilgisiz ve çalışmaya isteksizdi. Anneyle konuşurken, şu itirafı Banu’nun durumuna ışık tutuyordu: “Hani doktor bey, çocukların merak çağı vardır, 3-4 yaş civarında. O sıra bunalımdaydım ve sorularına genellikle tersleyerek cevaplar verirdim, acaba bu meraksızlığı bundan mı?”
Çocuğunuzun başarısını sabote etmeyin!
– Tembel, aptal veya ahmak diye etiketlememelidir. Ders başarısını başkalarıyla değil kendisiyle kıyaslamalıdır.
Emire, çalışkan bir lise öğrencisiydi. Annesi, aldığı notları beğenmez, hep daha yükseğini hedef gösterirdi. 7 alsa “daha iyi çalışsaydın 8-9 olabilirdi” derdi. Bu da Emre’nin çalışma hevesini kırıyordu. Bir gün, matematikten 10 almış, sonunda annesini mutlu edeceğini düşünerek sevinçle söylemişti. Annesinin yüzü yine gülmemiş, sınıfta kaç kişinin 10 aldığını sormuştu. 51 kişilik sınıftan 3 kişi cevabını alınca, “tek sen 10 alsaydın başarı derdim, aynı notu alan 2 kişi daha var” demişti. Bu cevap üzerine Emre’nin morali bozulmuş, derslerinde düşüşler ortaya çıkmıştı.
Hikmet’i, annesi üniversitede derslerini çalışmadığı, sınıfta kaldığı için getirmişti. Okuduğu fakülteyi kazanabildiğine göre, çok zeki ve çalışkan olduğunun anlaşıldığını, niçin sınıfını geçemediğini sorduğumda, annesi söze karışarak: “Onun sınavı kazanması benim başarımdır, onun değil. Disiplinle ve zorla çalıştırdım onu, benim baskıyla gayretlerim sayesinde üniversiteyi kazandı” demişti.
Şimdi ise Hikmet çalışmaya karşı bıkkın ve isteksizdi. ÖSS’ye hazırlanırken, annesinin çektirdiği eziyetlere, sanki ders çalışmayarak ve sınıfta kalarak karşılık veriyor gibiydi.
– Yanlışlarını ve başarısızlıklarını cezalandırmaktan, eleştirmekten kaçınmalıdır.
Sonuç olarak, özetlemek gerekirse; çocuğu sevmeli, yüreklendirmeli, övmeli, onaylamalı, kapasitelerine inanmalı, eğlence ortamı oluşturmalı, olumlu ama kararlı ve tutarlı olmalıdır.
PROF. DR. SEFA SAYGILI
