MEKİN ŞAHİN
Köyün yaz gecelerin de çocuk oyunları doğanın fenomenleri üzerine kuruludur. Karşılıklı oturdukları köy alanın da hep bir ağızdan sorarlar.
”OOOOOOO! Dalda ne var”
Dalda yaprak var!
”OOOOOOO! Dalda ne var”
Dalda çiçek var!
”OOOOOOO dalda ne var”
Dalda ham maya var!
Dalda yeşil minik portakal var!
Dalda erik var!
Kimin?
Senin benim onun sizlerin bizlerin onların
bana var mı?
Var! Var! Var!
Sana, bana, ona, size, bize, onlara’ da Var.. Var. .Var.
Haydi versene! haydi versene! haydi versene!
Veremem, veremem, veremem..
Neden? Neden? Neden?
Yoktu, yoktu, hepsi yalandı, hepsi yalandı! tümü hayal, tümü yalan!
Seni, beni, onu
Kandırdım!
Sizi, bizi, onları
Kandırdım!
Yıl 2002.
Yıl 2025.
Aradan tam 23 yıl geçti.
23 yıl için de Anadolu da öyle oyunlar oynadı ki Türkiye’nin temeli çatırdamaya başladı.
OOOOOOO! Türkiye de ne var?
Eşitlik var!
Özgürlük var!
Açılım var, milli gelirden her yurttaşın on bin dolar payı var!
OOOOOOOO! Türkiye de ne var?
İnsana sevgi var!
Bireysel hak hukuk var! Her yurttaşın adam gibi yaşayacağı bir işi var!
OOOOOOOO! Türkiye de ne var?
Atatürk’e saygı ve sevgi var!
Dinin devlete alet edilmediği siyaseti var! Halkın kendi temsilcilerini seçeceği siyasi partiler kanunu var!
OOOOOOO! Türkiye de ne var?
Çevrecilik var! Ağaç sevgisi var!
Nükleer santralı istemeyen hükümeti var!
Kimin adına var?
Senin, benim, onun, sizin, bizim ve onların adına var!
Benim yok. Banada versene.
Veremem!
Veremem!
Veremem!
Neden?
Bu söylenenlerin hiç biri yoktu, yalandı ve Türkiye gerçeği değil, kandırmak istediğim bir hayaldi!
Seni, beni, onu, sizi, bizi, onları..
Kandırdılar!
Ya siz hala kendinizi kandırmalarına neden izin veriyor ve onları desteklemeye devam ediyorsunuz!
Gücünüz iradeniz.
Seçimde git sandığın başına, al oy pusulasına eline.
OOOOOOO! dalda ne var! ne var! var!
Sor.
Sonrada oyunu ver!
OOOO dalda ne var?
Kendi yaşam gerçeğiniz, kendi umudunuz var. Neden gözleriniz bakar kör. Yaktığınız mum gibi gerçeğinize kör ve kendi yaşamınızı aydınlatmıyorsunuz?
Oku hayatı.
Oku kendini.
Oku kendi yaşamının kesitini anlatan şiirleri!
………………..
SAVAŞIN ÇİÇEKLERİ
Kentleri, insanlarıyla yok eden bir uğultu duyuldu o gün. Yürüyordu, geceleri gündüz gündüzleri karanlık yaparak. Çığlık göz yaşına, göz yaşı çığlığa karıştıkça kahkahanın çirkinliği vücut buluyordu yer yüzünde. O gün her şey sus pus, kuşlar çalılar arasında
yapraklar kıpırdamıyordu korkudan.
Kentleri, yaşamlarıyla yok etmek için bir uğultu duyuldu bu gün. iki yüzlü Ağu dilli, tanrı adına çıktığı yolda yalanı gerçeğe dönüştürerek.
Sandı ki o gün gibi kendi de karanlık olacak. Unuttuğu savaşın çiçekleriydi Adana’da Anadolu’nun kucağında..
…………
Ben Mekin! Savaş çiçeğiyim.(M.Ş)