Divan şiiri, nazım biçimleri bakımından zengindir. Nazım biçimleri beyit ve bend temeline dayanır.
Beyit temeline dayananlar “aynı” ve “ayrı” uyaklı (kafiyeli) olmak üzere ikiye ayrılır.
Aynı uyaklıların başlıcaları “gazel”, “kaside” ve “müstezat”tır.
Ayrı uyaklı tek nazım biçimi ise “mesnevi”.
Bendlerden oluşan nazım biçimleri de tek bendli ve çok bendli olarak ikiye ayrılır.
Tek bendliler “rubai” ve “tuyuğ”, çok bendliler ise “musammat” ana başlığı altında toplanan “murabba”, “şarkı”, “muhammes”, “tahmis”, “tardiye”, “tasdir”, “müseddes”, “tesdis”, “müsebba”, “tesbi”, “müsemmen”, “tesmin”, “muaşşer”, “taşir”, “terkib-i bend”, “terci-i bend”dir.
Bunun dışında “müfred” (tek beyit) ve “azade” de (tek mısra) anılabilir.
GÜNDEM
11 gün önceDÜNYA
11 gün önceSÜRMANŞET
11 gün önceYEREL HABERLER
12 gün önceSÜRMANŞET
13 gün önceGÜNDEM
19 gün önceGÜNDEM
25 gün önce