AHMET YILMAZ TUNCER ŞİİRLERİ
Aynıydı her şey yine gökte ay
Ve karanlık bir gökyüzü
Köşesinde bir deli sokağın
Bir kadın kendi kendiyle konuşan
Mazgallara sığmayan
Bir yağmur
Aynıydı her şey yine gökte ay
Ve kalabalık sokaklar
Ben sana benzeme telaşında
Oturmuşum delinin karşısında
Anlatıyor hiç durmadan
Geçip gidiyor yanımızdan
Kendiyle konuşan kadın
Aynıydı her şey yine gökte ay
Ve sabaha uzanan saatler
Hepimiz şimdi kendi bahçemizde
Kendi aynamızdan bakıyorduk
Kırılan yanlarımıza
Biri anlatıyor, biri seviyor
Neden bütün masallarda ay
Karanlık
Ve neden maviye maviye çalıyor.
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.