18 Mayıs 2025 Pazar
Malzemeler
* 1 ölçü pilavlık bulgur
* 2,5 ölçü kaynamış su
* 2 adet domates
* 3 adet sivri biber
* Tuz
* 6-7 yaprak beyaz lahana
Yapılışı
1. Küp küp doğranmış domatesleri ve sivri biberleri yağda kavurun. Üzerine ayıklanmış bulgurları ekleyip bir süre kavurun. Kaynamış suyu ve tuzu ilave edip suyunu çekene kadar pişirin. (Su miktarının bulgurun cinsine göre değiştiğini unutmayın)
2. Ayrı bir tencerede bir miktar suyu kaynatın. Lahana yapraklarını doğramadan, bütün olarak suya atın ve hafif pişene kadar kaynatın. Pilavı, yanına koyduğunuz lahanalarla servis edin.
Malzemeler:
1 su bardağı pilavlık bulgur
1 soğan
3 yemek kaşığı zeytinyağı
1 baş sarımsak
20 gr tereyağı
2.5 su bardağı su
Tuz
Karabiber
Taze kekik
Hazırlanışı:
Soğanın kabuğunu soyup küp şeklinde doğrayın.
Zeytinyağında pembeleşinceye kadar kavurun.
Kabukları soyulmuş bütün sarımsakları da ekleyip soteleyin.
Yıkanmış bulguru ilave edin ve 3 dakika yüksek ateşte sürekli karıştırarak kavurun.
Tereyağı, su, tuz ve karabiberi ekleyin.
Önce yüksek ateşte, sonra kısık ateşte kapağı kapalı olarak pişirin.
Servis tabağına alıp üzerine taze çekilmiş karabiber serpin.
Taze kekik ile süsleyip servis yapın.
Afiyet olsun!
MALZEMELER
3 numara makarna
2 adet yufka
100 gram beyaz peynir
1 demet maydanoz
3 yumurta
1 bardak süt
2 kaşık margarin
YAPILIŞI
Makarna hiç kırmadan bol tuzlu suda 15 dakika kadar haşlanır. Yapışmaması için haşlanan suya 1-2 damla sıvı yağ ilave edilir. Haşlanıp kevgire alınan makarnaların üzerine soğuk su tutulur ve süzülmeye bırakılır. Diğer taraftan kenarı yüksekçe bir fırın tepsisi ya da payreks bir kap yağlanır. Altına bir bütün yufka döşenir. Yufkanın kenarları dışarı taşırılır. 2. yufkanın sadece kenarları kesilir ve kestiğimiz kenarları tepsinin altına döşenir. Öte yandan peynir elde ufalanır. Maydanoz ince doğranır ve çırpılmış 3 yumurta, yağ 1-2 kez karıştırılır, suyu süzülmüş olan makarna da bu karışıma ilave edilir, tepsiye döşenir. Kenarları dışarı taşan yufka makarnanın üzerine örtülür ve kenarlarını kestiğimiz 2. yufka da kapak gibi tepsinin üzerine örtülür ve üzeri hafifçe yağlanıp 180 derece fırında 1 saat kadar pişirilir.
Kahverengi ve beyaz renklidirler, altları ve başları çoğunlukla beyazdır ve üstleri çoğunlukla kahverengidir. Kadınlarda daha belirgin olmasına rağmen, koyu renkli bir göz maskesi ve koyu renkli bir göğüs bandına sahiptirler. Kısa kuyrukları ve uzun dar kanatları vardır. Balık yakalamak için suya daldıklarında da burun deliklerini kapatabilirler.
Ayakları gri/yeşil renktedir ve balık yakalamalarına yardımcı olmak için özel olarak uyarlanmıştır. Avlarını kavramalarına yardımcı olmak için pençelerinde ters çevrilebilir dış ayak parmakları ve geriye bakan pulları vardır.
Sakallı Akbaba (Gypaetus Barbatus)
Sakallı Akbaba (Gypaetus Barbatus)
Doğal ortam
Sakallı akbabalar, Antarktika hariç dünyanın her yerinde bulunur. Yuvaları genellikle bir su kütlesinden 3 – 5 km (1,9 – 3,1 mil) uzaktadır ve yuva yapacakları kayalık çıkıntılar, telefon direkleri, ağaçlar veya insan yapımı platformlar gibi yırtıcılardan korunan yapıları seçerler.
Sakallı akbabalar Avrupa’da, kışı Afrika’da, Kuzey Amerika ve Kanada’da üreyen akbabalar kışı Güney Amerika’da veya Amerika Birleşik Devletleri’nin en güney eyaletlerinde yaşar. Avustralya sakallı akbabaları göç etmez.
Diyet
Sakallı akbabalar çoğunlukla balıkla beslenir. Nadiren sürüngenleri, kemirgenleri, semenderleri ve diğer kuşları yerler. Avlarını havadan bulurlar ve bir balık yakalamak için önce suya dalarlar.
Üreme
Sakallı Akbabalar genellikle ömür boyu çiftleşir ve üreme ilkbaharda gerçekleşir. Dişiler genellikle 3 ila 4 yumurta bırakır ve onları yaklaşık 37 gün kuluçkaya yatırır.
Sakallı Akbaba yavruları, yumurtadan çıktıklarında yalnızca 50 – 60 g (1,8 – 2,1 oz) ağırlığındadır ve altları beyazla kaplıdır. 10 günlükken beyaz tüyün yerini kömür renkli kuş tüyü alır ve 2 haftalıkken tüylerin yerini tüyler almaya başlar. Civcivler 8 haftalık olduklarında uçmaya hazırdırlar. Sakallı Akbabalar 3 yaşında cinsel olgunluğa ulaşır, ancak genellikle 5 yaşına kadar üremezler.
Yırtıcılar
Baykuşlar ve kartallar Sakallı Akbabaları avlarlar ve tilkiler, kokarcalar, rakunlar, yılanlar ve diğer tırmanan hayvanların Sakallı Akbaba yumurtaları ve civcivleriyle avlandığı bilinmektedir.
Alt türler
Sakallı akbabaların dört alt türü vardır:
Pandion haliaetus haliaetus – Bu alt tür Avrasya’da ve kışları Güney Afrika, Hindistan ve Doğu Hint Adaları’nda ürer.
Pandion haliaetus carolinensis – Bu alt tür Kuzey Amerika ve Karayipler’de ürer, ancak kışları Güney Amerika’da geçirir. Genellikle daha koyu renklidir ve alt tarafı daha soluktur.
Pandion haliaetus ridgwayi – Bu alt tür göçmen değildir ve Karayipler’de yaşar. Çok soluk bir başı ve göğsü ve soluk bir göz maskesi vardır.
Pandion haliaetus cristatus – Bu en küçük alt türdür, göçmen değildir ve Avustralya ve Tazmanya’da bulunur.
Fiziksel özellikler
Orta büyüklükte ancak nispeten ince bir kiraz kuşu türü olan Kaya Kiraz Kuşu (Emberiza cia), diğer türdeşlerden daha zayıf bir dış hat oluşturmaya katkıda bulunan uzun, ince bir kuyruğa sahiptir. Diğer beş Emberiza ile tüyleri ile kızıl-kırmızı zemin rengini paylaşır, en iyi şekilde ufacık kurşun renkli gagası, siyahımsı taç çizgilerinden oluşan güçlü kafa deseni ve grimsi zeminde kulak örtülerine kadar tam siyah çevre ve yoğun kızıl kıç ile ayırt edilir. Karasal, nadiren kayalardan uzak. Ayırt edici bir çağrı. Farklı cinsiyetler, erkeklerde bazı mevsimsel farklılıklar.
Doğal ortam
Batı Palearktik’in alt orta enlemlerinde, Akdeniz’den Kafkasya’ya, ılıman iklimden bozkır iklim bölgelerine kadar uzanır. En nemli veya nemli durumlardan, kapalı ormanlardan ve iyi tarım arazilerinden kaçınır, güneşli ve yarı kurak, genellikle taşlı veya kayalık, az veya çok gür bitki örtüsüne sahip ve genellikle dağınık ağaçlara sahip arazileri tercih eder. Genellikle 1.900 m’ye kadar olan yamaçlarda veya yokuşlarda ve Asya’da 4.000 m’nin üzerinde fazlasıyla dağ köyleri ve bahçeleri bulunur. Ormanın üst sınırlarında açık alanlar, ardıç makiliği, çalı ve kayşatlı subalpin çayırlar, taş duvarlı ekili alanlar ve yamaçlarda üzüm bağları kaplar.
Diğer detaylar
Kaya Kiraz Kuşu (Emberiza cia), küresel menzilinin yarısından azını oluşturan güney Avrupa’nın çoğunda yaygın bir yerleşim birimidir. Avrupa üreme popülasyonu çok büyüktür (>1.300.000 çift), ancak 1970-1990 arasında büyük bir düşüş yaşadı. 1990-2000 yılları arasında İspanya’daki temel nüfus eğilimi bilinmemekle birlikte, tür, Avrupa’daki yayılımının çoğunda sabitti ve muhtemelen genel olarak sabitti. Bununla birlikte, toplam nüfus büyüklüğünün düşüşten önceki seviyenin altında kalması muhtemeldir.
Besleme
Esas olarak otlar ve bitkilerin diğer kısımlarındaki tohumlar, üreme mevsiminde omurgasızlardır. Esas olarak yerde kayalar ve bodur bitki örtüsü arasında veya tarlalarda, orman kenarlarında vb. kısa otlarda beslenir, ancak hem tohum hem de filiz alan çalılar veya uzun otlar üzerinde beslenir. böcekler. Genellikle tohumları yerden toplar, ancak bazen bir seferde birkaç tane olmak üzere saplar üzerinde durur, onları başa ulaşmak için bükmek, komşu levrekten tohum kafasına ulaşmak veya tohum kafasını aşağı çekmek için. Yerin hemen üzerinde kısa aralıklarla uçan böcekleri yakalar.
Koruma
Bu türün geniş bir yelpazesi vardır ve tahmini küresel boyutu 1.000.000-10.000.000 km2’dir. Avrupa’da yaklaşık 2.600.000-8,200.000 birey dahil olmak üzere geniş bir dünya nüfusuna sahiptir (BirdLife International hazırlık aşamasındadır). Küresel popülasyon eğilimleri sayısallaştırılmamıştır, ancak türün IUCN Kırmızı Liste popülasyon düşüş kriteri (yani on yılda %30’dan fazla düşüş) veya üç nesil için eşikleri karşılamadığına inanılmaktadır. Bu nedenlerle tür, En Az Endişe Veren olarak değerlendirilmiştir.
Üreme
İsviçre‘de Nisan sonundan Haziran ortasına kadar, Macaristan’da Mayıs başından Temmuz ortasına kadar, Yunanistan’da Mayıs ortasından Haziran ortasına kadar, Cezayir’de Nisan ayından Haziran ortasına kadar. Oturan yuva, yerin üzerinde veya yakınında, kaya yarıklarında veya yamaçtaki kayalar arasında, genellikle çalılarla, vb., genellikle bitki örtüsü ile gizlenir, bazen açıkta kalsa da, ayrıca duvar veya toprak kıyısı veya ağaçların veya yoğun çalıların alçak kısımlarında. Yuva, kuru ot tabanı, gövdeler ve kökler, ara sıra yapraklar ve ağaç kabuğu parçaları, ince otlar, kökler ve bir miktar saçla kaplı. 4-5 yumurta, kuluçka 12-14 gün, sadece dişi tarafından.
Göç
Türkiye’de ve Midilli’yi çevreleyen adalarda yaşamaktadırlar.
News