Düz yazıda kafiyeli sözcüklerin kullanılmasıdır.
İlahi! Kabul senden, red senden; şifa senden, dert senden.
İlahi! İman verdin, daim eyle; ihsan verdim, kaim eyle
TENASÜP
Anlamca aralarında ilişki bulunan sözcüklerin bir arada kullanılması sanatıdır.
Gün bitti ağaçta neşe söndü
Yaprak ateş oldu kuşta yakut
Yaprakla kuşun parıltısından
Havuzun suyu erguvane döndü
HÜSN –İ TALİL (GÜZEL SEBEBE BAĞLAMA)
Bilinen bir olayı sebebinin dışında daha güzel bir sebebe bağlama sanatıdır.
Güzel şeyler düşünelim diye yemyeşil oluvermiş ağaçlar
Ateşten kızaran bir gül arar da
Gezer bağdan bağa çoban çeşmesi
Üzüm üzüme baka baka kararır