Halk arasında “ters lale” adıyla da anılan Ağlayan Gelin; karasal iklimlerde doğal olarak yetişen, Zambakgiller familyasından, çiçekleri ilkbaharda aşağı doğru açan, soğanlarının sonbaharda toprağa dikimiyle yetiştirilebilen, hoş görünümü bir çiçektir.
Yaprakları kışın soğuk iklimlerde donabilmesine karşın, ilkbaharda güneşle birlikte yeniden canlanan ağlayan gelin; doğal yetiştiği güneydoğu bölgelerimizde aşırı toplama sonucunda varlığı tehlikeye girmiş, bu yüzden koruma altına alınmış bir çiçektir.
Genellikle kırmızı ve turuncu renkli çiçekler açan ağlayan gelin, nadiren da olsa sarı çiçek de açabilir.
Killi ve torf karışımlı topraklardan hoşlanmayan ağlayan gelin soğanları; Eylül ayının başlarında hafif yanmış çiftlik gübresi karıştırılan besince zengin bahçe topraklarına ekilmelidir. Bakımı oldukça kolay olan bitkinin tohumla üretimi zor olduğundan tercih edilmemektedir. Toprağa ekilen soğanlar kış sonlarına doğru filizleniz ve mart ayında çiçek açmaya başlar.
Ağlayan gelin soğan ve bitki gövdesi soğuktan olumsuz etkilenmez. Dolayısıyla soğuktan koruma adına bir faaliyet yapmayınız. Toprağı çok fazla kurumadıkça sulamayınız. Bitkiye çiçeklenmeye başladığı zaman katı yanmış çiftlik gübresi ile gıda takviyesi yapabilirsiniz.
Bitkiyi şayet balkonunuzda saksıda yetiştirecekseniz kapalı balkonları tercih etmeyin. Soğanı oldukça hassas olan ağlayan gelinin kışın soğuk alması önemlidir. Sıcak ortamlarda soğanı çürüyecektir.
Ağlayan gelin, organik besin açısından zengin, killi olmayan, içerisinde drenajın iyi sağlanabilmesi için perlit içeren, az miktarda iyi yanmış çiftlik gübresi içeren topraklarda çok iyi performans gösterir.
Yanmış çiftlik gübresi haricinde ağlayan geline asit oranı çok düşük diğer lalelerde kullanılan sıvı gübre de verilebilir. Ancak bu takviye elzem değildir.
Ağlayan gelin nemli toprakları sevmez ve fazla sudan hoşlanmaz. Dolayısıyla özellikle de kış aylarında toprağının nemli olmamasına dikkat edilmelidir. Yazın ise çok su sevmemesine rağmen toprağının kurumasına engel olmalıyız. Kışın verilecek fazla su bitkinin soğanının çüremesine neden olacaktır.
Ağlayan gelin soğanları sonbaha başlangıcında yani Eylül ayında ekimi yapılmalıdır. Tohumdan üretim oldukça zordur ve tercih edilmez. Yaz sonunda bitkinin topraktaki soğanları çıkartılıp temizlendikten sonra, toprak bakımdan geçirilip tekrardan ekim yapılabilir. Ancak soğanlar birkaç günden fazla dikilmeden dışarıda bekletilmemelidir.
Ağlayan gelin özellikle bir saksı şeçimi yapmamakla birlikte, saksının altı muhakkak delik olmalıdır. Toprağının sürekli nemli kalmaması için bu şarttır. Hatta saksının drenaj deliklerine tıkanmaması için birer taş konulmalı, üzerine biraz toprak dökerek taşlar sabitlenmeli, soğan ondan sonra dikilmelidir.