FECR-İ ATİ GRUBUNUN SANAT GÖRÜŞÜ
* “Sanat, şahsi ve muhteremdir.” görüşünü savunmuşlardır.
* Fecr-i Aticiler eserlerini sanata ve edebiyata hizmet etmek amacıyla vermişlerdir.
* Sanat ve edebiyatı, toplumun eğitimine katkı sağladığına inandılar.
* Fransız edebiyatını kendilerine örnek aldılar ve daha çok Fransız sembolistlerinden etkilendiler.
* Edebiyatın önemini halka anlatmak için çaba sarfettiler.
* Şiirlerini aruz ölçüsüyle yazdılar, serbest müstezatı geliştirerek kullanmayı sürdürdüler.
* Eserlerinde çoğunlukla aşk ve doğa temasını işlediler.
* Romantik bir aşkı dile getirdiler, gerçekten uzak doğa betimlemeleri yaptılar.
* Eserlerinde ağır ve süslü bir dil kullandılar.
* Sevet-i Fünuncularda olduğu gibi Arapça, Farsça kelime ve tamlamaları sıkça kullandılar.
Servet-i Fünun Edebiyatı’na tepki olarak ortaya çıkan Fecr-i Aticiler, edebiyata bir yenilik getiremediler.
Ortaya koydukları eserlerle Servet-i Fünun Edebiyatı’nın bir devamı niteliğinde olduğunu gösterdiler.
Fecr-i Ati grubu, Tanzimat ya da Servet-i Fünun gibi bir edebi akım değildir; olsa olsa bir arkadaş topluluğudur. Çünkü bu gruptaki gençlerin çoğu bireysel hareket etmiştir. Bu topluluğun tek temsilcisi Ahmet Haşim’dir. Aslında Fecr-i Ati topluluğu, Servet-i Fünun ile Milli Edebiyat dönemleri arasında bir köprü işlevi görmüştür.
1912’de dağılan topluluğun birçoğu Milli Edebiyat akımı, bir kısmı da bağımsız olarak çalışmalarına devam etmiştir.