News
News
Dördüncü Rasid Halife Hz Ali (ra) ile ona isyan eden Suriye valisi Muaviye b Ebu Süfyan arasinda M 657 yilinda, Firat’in sag kiyisina yakin Rakka’nin dogusunda bulunan Siffin’da yapilan savas
Hz Ali’nin Cemel vak’asinda karsi grubu yenmesinden sonra onun hilafetine muhalif olarak, Suriye bölgesini idare etmekte olan Muaviye ve taraftarlari kalmisti Hz Ali’ye isyan edenler, davalarinin, Hz Osman (ra)’in intikamini almak oldugunu iddia ediyorlardi Öte taraftan Hz Ali’yi, Osman (ra)’i sehid edenleri korumak ve onlari cezalandirmamakla suçluyorlardi Halbuki Hz Ali (ra), fitne ve kaynasmanin yatistirIlmasindan sonra suçlulari cezalandiracagini vadetmekteydi Cemel vak’asindan sonra Kufe’ye yönelen Hz Ali (ra), Cerir b Abdullah el-Bâcelî’yi Muaviye’ye göndererek, muhâcirlerin ve ensârin kendisine bey’at ettiklerini; onun da muhacirler ve ensâr gibi bey’at edip itâatini bildirmesini Istedi (Ibnul-Esîr, el-Kamilu’t-Tarih, Beyrut 1979, III, 276) Muaviye, kendisine elçi olarak gelen Cerir b Abdullah’i oyalayarak Amr b el-As ile istIsarede bulundu Amr ona, Ali (ra)’dan, Osman (ra)’in kanini Istemede israr etmesini, katilleri derhal cezalandirmayi reddettigi takdirde, Suriye ordusuyla onun üzerine yürümesini söyledi Cerir b Abdullah, Hz Ali’nin yanina dönerek durumu ona bildirdi
Öte taraftan, Medine’den Sam’a götürülen Hz Osman’in kanli gömlegi ve hanimi Nâile’nin kesik parmaklari Muaviye tarafindan caminin minberine asildi Askerler onun önünde toplasarak agliyorlardi Orada toplananlar Hz Osman’in intikamini alincaya kadar yataklarinda uyumayacaklarina ve yikanmayacaklarina dair yemin ettiler Suriye ordusu Muaviye’den bol maas ve bahsisler almaktaydi Muaviye bu sekilde orduyu tesvik ve tahrik ettikten sonra, seksen bes bin kisilik bir orduyla Sam’dan yola çikti Hz Ali (ra) ise doksan bin kisiden olusan ordusuyla Küfe’den Siffin’e dogru harekete geçti Muaviye, Firat kiyisindaki düzlükte karargâh kurmustu Hz Ali’nin ordusunun karargâh kurdugu yer ile nehir arasinda Muaviye’nin askerleri oldugu için Ilk geceyi susuz geçirdiler Ancak, yapilan bir saldiri ile Sam ordusuna bagli birlikler nehirden uzaklastirildi Ordusu susuz kalan Muaviye, Ali (ra)’a adam göndererek nehirden su almalarina izin vermesini Istedi Hz Ali (ra) bunun üzerine onlarin su almalarina engel olmadi Hz Ali, Muaviye’ye elçiler göndererek, onu birlige ve müslümanlarin topluluguna girmege davet ederek isyandan vazgeçirmeye çalisti Ancak olumlu bir cevap alamadi Iki ordu birlikleri arasinda bazi ufak çarpismalardan sonra, H 37 senesi Muharrem ayinin sonuna kadar mütâreke yapildi ve elçiler gidip gelmeye basladi (Ibnul-Esîr, age, III, 289 vd) Ancak bu elçilerin karsilikli gidip gelmeleri Iki grup arasinda baris yapIlmasi yolunda bir gelisme saglamamisti Safer ayinin Ilk günü savas tekrar basladi Ilk yedi gün Iki taraftan birer komutanin mubarezeleri ile geçti Pesinden Hz Ali (ra), orduya toplu saldiri emrini verdi Savas bir kaç gün olanca siddetiyle devam etti Ammâr b Yasir’in sehid edIlmesine çok üzülen Hz Ali’nin siddetli bir taarruzu ile Sam ordusu dagIlma noktasina geldi Savas kazanIlmak üzereydi ki, Amr b el-Âs, Suriyeli askerlere “Her kimin yaninda mushaf varsa onu mizraginin ucuna takarak yukari kaldirsin” dedi Bu emri yerine getiren askerler karsi tarafa, “Aramizda Allah’in kitabi hakem olsun” diye seslendiler Amr b el-Âs’in hilesi tutmus, Irakli askerler: “Allah’in kitabina yapilan çagriya icabet edelim” demeye baslamislardi Amrb el-Âs, bu hile ile, Sam ordusunu kesin bir maglubiyetten kurtardigi gibi, karsi tarafin gücünü de kirmisti Hz Ali (ra) bir Halife ve bir ordu komutani olarak bunun bir savas hilesi oldugunu askerlerine anlatmaya çalistiysa da basarili olamadi Ali (ra), onlara söyle diyordu: “Bu bir hiledir Bununla sizin araniza ayrilik düsürmek ve birliginizi bozmak istiyorlar” Ancak, Iraklilar, Isteklerinde direttiler ve savasa devam etmekte olan komutan Ester’e adam gönderip savasmayi biraktirmasini Istediler Hz Ali Ester’e savasi birakmasi için adam göndermek zorunda kaldi Ester, gelen adama: “Simdi mevziden ayrilacak an degildir Ben simdi kesin zafere ulasacagimi umuyorum, acele etme” diyerek karsilik verdi Gönderilen adam Hz Ali’nin yanina gelmeden, Ester’in savasan askerleri arasinda çalkalanma oldu ve sesler yükseldi Onlar daha bir sevkle savasi sürdürüyorlardi Bunun üzerine Iraklilar, Ali (ra)’a: “Vallahi bir, senin Ester’e birakmasi için degil, savasa devam etmesi için adam gönderdigini saniyoruz” dediler Hz Ali’nin gönderdigi Ikinci kesin emirle Ester, savasi birakmak zorunda kaldi Hz Ali (ra), Es’as b Kays’i Muaviye’ye göndererek onun ne düsündügünü anlamak Istedi Muaviye ona, “Istedigimiz, aramizda Allah’in kitabini hakem kIlmaktir Her Iki taraftan birer hakem seçIlmesini ve onlardan Allah’in kitabina uygun bir karar vereceklerine dair ahd alip taraflarin onlarin verecegi karara uymalaridir” dedi Hz Ali (ra)’in taraftarlari bunu memnuniyetle karsiladilar Samlilar hakem olarak zeki ve kurnaz bir kimse olan Amr b el-Âs’i seçtiler Iraklilar ise Ebu Musa el-Esari’yi hakem tayin etmek Istediler Hz Ali (ra), Ebu Musa’nin daha önce kendisine muhalefet ettigini ve halki kendisinden ayirmaga çalistigini, dolayisiyla onun hakemligine itimat edilemeyecegini söylediyse de Iraklilar onun hakem olmasi konusunda direttiler
Amr b el-Âs’ ile Ebu Musa el-Es’ari, 37 yilin Safer ayinda Dumetul-Cendel’de bir araya gelerek, karar verirken esas alinacak prensipleri içeren “tahkimnâme”yi kaleme aldilar (Metin için bk Taberi, Tarih, IV, 2930 Hakemlerin bulusmasi ve gelisen olaylar için bk Hakem olayi mad)
