Lesboslular , boş zamanlarını hoş öyküler anlatarak ya da şarkılar söyleyerek geçirirlerdi.Bu öykülerin çoğu , gençlik öyküleridir ve bu öykülerde , Tanrılara yakarılar bulunur.Lesboslular , ilkbaharda bahar şenlikleri ve törenleri düzenlerlerdi.Ancak , daha sonra , bütün bir yıl sessiz ve sakin geçerdi.Bu bahar şenliği dışında , düğün kutlamaları ve cenaze törenleri de önemliydi.
Lesbos öyküleri , Hint-Avrupa ailesinin geleneksel öykülerinden farklı değildir.Baş kahraman , birçok tehlikeli serüvene atılır.Periler , devler , ejderhalar , sürekli kullanılan figürlerdir.Ancak , Lesbos edebiyatında en çok yer alan figürler , antik çağ mitolojisinin izleridir;Symplegadlar(çarpışan kayalar) , altın yapağı ve kuşların çağrısı gibi.Lesbos edebiyatında , birçok yerel öykü de vardır.Bu öyküler , yetkin bir yergisel anlayışıyla harmanlanmıştır.Didaktik olan bu öyküler , Ezopvari anlatımla sunulur.Ancak , bu öykülerin içerdiği anlamlar ve ilgi alanları ne olursa olsun , şarkı formundan kurtulamamıştır.
“Şarkılı Şiir” ya da “Lirik Şiir” , en değişik formlarıyla ve belirgin olarak , yalnızca Yunanistan’da vardır.Yunanlılar etnik damardan ayrıldığında , bu geleneksel şarkılarını , yeni yataklarına taşıyamamışlardır.Ancak , Yunanlılar ait olan adalarda ve özellikle Lesbos’da , şarkı geleneğinin en seçkin örneklerine rastlayabiliriz.Bu şarkılar , insan yaşamının hemen her anını yansıtır.Çocuğunu uyutmaya çalışan annenin söylediği ninniler , düğün şarkıları , solo ya da koroyla söylenen dans şarkıları , çeşitli mesleklere ait şarkılar , mevsimsel şarkılar ve hatta haydut şarkıları ile ölülerine ağlayanların ağıtları bunlara örnektir.
Türk ve Roma saldırılarıyla , Lesbos edebiyatına ait birçok belge kaybolmuştur.Bugün elimizde olanlar , sözlü halk geleneğiyle kuşaktan kuşağa aktarılanlardır.
Kaynakça :
Le Folklore de Lesbos G.Georgeakis – Leon Pineau / 1894
Eski Yunan Edebiyatı Güler Çelgin
Remzi Kitabevi / 1990
Mitoloji Sözlüğü Azra Erhat
Remzi Kitabevi / 1978