AHMET YILMAZ TUNCER ŞİİRLERİ
Kıyamet kopuyor yalnızlığımda
Bağrışlar yükseliyor gecenin bir vakti
Issız duvar dibinde ağlama sesleri
İşkence resitali yükseliyor gökyüzüne
Annemin sesi var çok uzaklarda
Geceye gece
Acıya acı
Misilleme yapıyor
Duvarlara özgürlük yazıları
Hep bu saatlerde yazılıyor
Ana rahmine bu saatlerde düşüyor
Yetim kalacak tüm çocuklar
Beni benden alıp gidiyorlar
Yalnızlığımı bırakıp bende
Ben önde arkada ölüm
Yer değiştirelim diyorum
Ölüm bakmıyor yüzüme
Karanlıkta çağırıyorum
İntihar akşamlarını
Bir el sıkıyor boğazımı
Konuşamıyorum