AHMET YILMAZ TUNCER ŞİİRLERİ
Yeryüzü çorak bir toprak
Bakışlar hep bulutlarda emanet
Kimsesiz bir papatyanın bahçesinde
Yaşam emanet bir toprak elimizde
Bütün gemilerin rotası kendi sonsuzlukları
Sözlerim ulaşmıyor Deniz’lere
Eşitlediler bizi kendi dillerine
Konuşmak haram haykırmak haramdı
Bir prangadan geçiyor ellerimiz
Ne kadar konuşsak
O kadar sessiz kalıyoruz
Yıllar intihar ediyor biz yine hayattayız
Dünden bugüne kalan tanrısal bir masal
Dinleyerek uyumamızı istiyorlar
Oysa biz yaşamı kareköklerine bölüyoruz
Sevdayı hasreti ekleyerek birbirine
Direnişçi bir militan gömleği giymişiz
Yaşıyorsak ölmeden hep bu yüzden