Halk Dilinde Bilmecelerimiz
HALK DİLİNDE BİLMECELERİMİZ
1.Herkes öper,ben öpemem. (dirsek)
2.Alçacık dallı,yemesi ballı. (çilek)
3.Hatta da var,hutta da var,bir küçücük ottada var. (ad)
4.Canı var kanı yok. (kene)
5.Fini fini fincan,içi dolu mercan. (ağız)
6.Ben bu dersem bunu der,sen ne dersen onu der. (yankı)
7.Havada uçar,gölgesi görünmez;sütü içilir,eti yenmez. (arı)
8.Alçacık tepeden,incecik kar yağar. (elek)
9.İçinde türlü aş var,ateşini yavaş ver,fasulye,nohut,ceviz,midelerde savaş var. (Aşure)
10.C iken O olur,O iken C olur. (ay)
11.Mavi tarla üstünde beyaz güvercin yürür.(gemi)
12.İçi bitli,dışı kitli.(incir)
13.Akşama kadar gezer,sabaha kadar ağzını açar.(ayakkabı)
14.Akşam baktım duruyordu,sabah baktım yok oldu. (karanlık)
15.Elim kadar bezdirme,dağı taşı kızdırma. (güneş)
16.Odanın içinde oda onun içinde. (Ayna)
17.Saksağan yuvada,kuyruğu ovada.(kaşık)
18.Çam ağacını oyarlar,içine tinton koyarlar,ağlama tintonum ağlama şimdi kulağını burarlar.(bağlama (ud saz.vb))
19.Dört ayak üstünde durur,yorulur;üstünde biz uyuyalım horul horul! (karyola)
20.Uzun uzun uzanır,haftada bir bezenir. (çamaşır ipi)
21.Attım rafa,bir kuru kafa,yemesi tatlı,maymun suratlı. (ceviz)
22.Alaca bulaca,serptim yamaca,çıkar gider ağaca. (bakla)
23.Rengi kızıl şarap değil;kışın fena ahbap değil. (çay)
24.Kor olur,sonra biter mangala bakmak yeter,ince bir toz gibidir,kızarıklığı örter.(kül)
25.Fildir fiştir;kayadır taştır;bunu bilmeyen kadın boştur.(elmas)
26.Çivi gibi başı var,bir güzelce aşı var Amasya vatanıdır kurusu var yaşı var.(bamya)
27.Hep içeri,başı dışarı.(çivi)
28.Sudadır meskeni,hem uşağı devşeği;bil bakalım o nedir,kumdur ölüm döşeği.(balık)
29.Güzelde kırmızı nar,çirkinde akla zarar.(dudak)
30.Ağzı var,dili yok;soluğu var canı yok;derisi var,kanı yok.Bilin bakalım bu nedir?(balon)
31.Kulpu ağaç,kendi demir,ağaçlara verir emir.(balta)
32.Bursam ölmez,kırsam ölmez.(demir)
33.Üç ay yatar iki ay kalkar,feneri yakar,iki tarafa bakar.(ateşböceği)