Gençtim ve Daha Yirmiydim; Beni Vurduklarında

Gençtim ve daha yirmiydim beni vurduklarında Yaşım kadar erkendim hayatta Şırnak’ın karlı dağlarında yirmi yaşındaydım Silahım kadar ağırdı buralarda hayat Askerdeydim Dağlarda soğuktu umutlar ve bembeyazdı Ama ben taş gibi sapasağlamdım Yarim kadar uzaklardan gelirdi silah sesleri Başını silahına dayamış her asker gibi Benimde aklımdaydı sevdiklerim Annem babam ve de yarim Hep aklımdaydı Aylar sonra elimize ulaşan mektupları Kutsal birer emanet gibi koynumuzda taşırdık Annem özlediğini yazmıştı mektubunda Ve gecelerce ağladığını Üzülme anacığım vatan uğruna helaldir hepsi Üzülme hasrette helal,ölmekte Alt tarafı sayılı gündü,elbet geçerdi Tek tek saydığımda günleri daha yirmi yaşındaydım Asker ocağı adam olmayı öğretmişti Sabretmeyi katmıştı yüreğime Yüreğime sevdanı yazmayı öğrenmiştim Ana bak ben çakı gibi,aslan gibi,cengaver gibi Karlı dağlarda askerdim Bir çatışmaydı anacığım Kurşunların kahpe olduğunu öğrendim Tam kalbimden tam sevdamın ortasından vurduklarında En çok ona üzüldüm En çok ona ağladım Sevdamı vurdular Ve çok beklediğim tezkeremi On gün kala Bayrağa sarılı bir tabutta verdiler Oysa şırnağın karlı dağlarında yirmi yaşındaydım Yirmi yaşında çakı gibi bir askerdim