Dört Mevsimdan Güz Mevsimi Kaderim

MEHMET TAMER ALTIPARMAK ŞİİRLERİ

Dört Mevsimdan Güz Mevsimi Kaderim

Seni sevdim derde düştüm süründüm Gece gündüz hayallere büründüm Öldüm bittim taze çiçek göründüm Neler çektim şu alemde bir bilsen Seher yeli gül yaprağı öperdi Vakti gelen tomurcuğu açardı Kızıl güneş boz ufuktan doğardı Neler çektim bu alemde bir bilsen Tan yeri de yar sensiz mi ağarsın Dillerim de gel diye mi çağırsın Kulağında duymuyorsa sağırsın Neler çektim bu alemde bir bilsen Dilleriminin acı sözü kederim Feryadınan fiğanınan hederim Dört mevsimden güz mevsimi kaderim Neler çektim bu alemde bir bilsen Yüreğimde acıları yakarım Bülbüllere rakip olur şakırım Hazan'ım da solgun gözle bakarım Neler çektim şu alemde bir bilsen Dört mevsimde bahar idim ezelden Hasret bitsin istediğim güzelden Mevsim hazan sevineyim tez elden Neler çektim bu alemde bir bilsen Meftunundum mecnunundum taman ben Hüzünlenip sarardıkça benim ten Kadir kıymet bilemedin gülüm sen Neler çektim şu alemde bir bilsen Aşık olup derde düştüm civanken Gecelerim gündüz oldu beklerken Ben ağladım el alemde gülerken Neler çektim şu alemde bir bilsen Dört mevsime ömür boyu kast etme Hazan diye mutluluğu fesh etme Gel ömrümü acı sarıp mesh etme Ne çekerim bu alemde bir bilsen Mehmet Tamer Altıparmak