MEHMET TAMER ALTIPARMAK ŞİİRLERİ
Atatürke Bozkurt Dedim Övgüdür
Kıl çadırlar Yörüklere saraydı
Güttükleri koyun kuzu deveydi
Develerin dişisi de maya'ydı
Sırtındaki Yörüklerin Yüküdür
Düz ovada yürümesi kolayken
Zirvelerde gezinmesi olayken
Hasretini gizlemesi sıla'yken
Yaylalara konup göçen Yörükdür
Yüce dağın şimal sırtı duldadır
Pınarların kar suları şifadır
Kara kartal asaletin vefadır
Tabiatın kesinleşen hükmüdür
Pençeleri güç timsali yerilmez
Asaleti gökte yere serilmez
Ölüp gider hürriyeti verilmez
Tüyleri de sırtındaki kürkü dür
Bükülmeyen bileğiyle kolunuz
Seven insan en çok gözü sulunuz
Mart sonları dağlık yayla yolunuz
Yar derdiyle kavrulanlar ses vermez
Kara kartal Yörüklerle benzeşir
Emsal olur şairlerle dertleşir
Yörüklerle kan bağımız birleşir
Biri yerde biri gökte gözüm dür
Yerde Bozkurt gökte kara kartalım
Has Türklerle Tam Türklerle tartalım
Anadolu asırlardır vatanım
Atatürk'e Bozkurt dedim övgüdür
Kara kartal gözü çok şey ansıtır
Atatürk'ün sözü özü yansıtır
Fikirleri yeter artar on satır
Bozkurt Kemal milletime öncüdür
Çadırların dört bir yanı mertek'ten
Uç kısmını iple bağlar kertik'ten
Bozkurt Kemal vazgeçer mi mertlik'ten
Atatürk'ün asaleti ünlüdür
Mehmet Tamer Altıparmak