Nankörlük

  AHMET YILMAZ TUNCER ŞİİRLERİ Kor misali yanıyor zaman Verilen sularda dönüyor çelik yanına Akrep bakışlarda oluşuyor içten içe Bu ısırgan ve kısır döngü Gözlerimi koyuyorum Ömrümün orta yerine Yüreğimi Sevdamı Hasretine yandığım yılları Ardı ardına Papatyalara benzetiyorum seni Biliyorum papatyalar benziyor sana Sarmal bedenlerde aşk tutkusu içinde Yalancı bir bakire sanki sensizlik Düşler kuruyorum sevdanın orta yerinde Düşler diziyorum sevdiğim dizelere Zaman düşmüyor geçmiş sevdalara Sen çıkıyorsun zaman öncesi Hoyrat bakışlı bir Çingene kızı Baharda akşamüstleri ve gün batımlarında Gözlerimin içinde ağlayan Aşk hep tutuklu geç kalmış zamanlarda Sözlerim gibi beynim uğulduyor Biliyorum gözlerinin dayanılmazlığını Sayfa sayfa genişliyor zaman kendi içinde Ellerde değil acısı sevda düştü içime Çekil desem gözlerine gözlerim küsüyor Tutuldum aşkındayım desem yıllar nankörlük ediyor