AHMET YILMAZ TUNCER ŞİİRLERİ
Kapatın bütün pencereleri örtün
Perdeleri zaten yıkılıyor duvarlar üstüme
Çıkış yok bu cendereden
Saydım yılları eşitlendi asırlara
Şimdi karşımda duran yalnızlığım
Susuyorum
Yıkık bir duvar gibi gönlüm
Söndü ışıklar
Durdu dünya
Güneş doğmuyor
Benliğim bir kıyamet şaşkını susuyorum
Konuşmanın faydası yok biliyorum
Sen yok
Yarın yok
Geçiyorum caddeleri bütün çocuklar ölmüş
Hayaller yerlerde evler yıkılmış
Kimin ahı kime kalacak
Yağmur başlayacak birazdan
Gönlümü dışarı çıkarın
Yağmurda yıkansın
Belki soğur acılarım