Pastoral Şiir, Özellikleri

Doğa güzelliklerinin dile getirdiği çoban ve kır yaşamını anlatan şiirlere pastoral şiir denir. Bu şiirlerde söz oyunları yapılmaz. Gösterişten ve yapmacıktan uzak yalın bir dille yazılır. Kökeninde doğaya duyulan sevgi ve özgür yaşama özlem vardır. İdil ve eglog olmak üzere iki türü vardır. İdil, tek kişinin ağzından yazılır. Çobanı! aşkı ve kırsal güzellikleri anlatır. Kısa şiirlerdir. Eglog, birkaç çobanın karşılıklı konuşmasıyla yazılır. Yine, aşkı ve kır yaşamını anlatır. Pastoral Şiir Örneği: Akşam sofrası yerde hazır, Yorgunlara mindeherle hasır. Ne güzel, ne bulunmaz gündü, Güneş dağın ardına indi. Çavdar somunu, bulgur ve bıçak, Esmerleşen akşamla sıcak. Duyulan tek kuş sesi şimdi. Ovanın sessizliği belki. Bölüştük ekmeği egemen Babaca, yanaşma ve çoban. Doğa baştan başa dingindi.