Kuğu, (Cyngus)

Kuğu, (Latincesi : Cyngus) Omurgalı hayvanlardan, Kuşlar sınıfının, Kazsılar, takımının, Ördekgiller familyasından bir su kuşudur. Genel Özellikleri Tarihin ilk dönemlerinde evcilleştirildiği bilinen kuğular, genellikle Kuzey Yarımküre’de, bazı türleri de Avustralya ve Güney Amerika’da yaşar. Geniş kanatlarıyla iyi uçan, perdeli ayakları yardımıyla rahatlıkla yüzebilen kuğular, su dibi hayvanlarıyla beslenirler. Göçücü kuşlardır. On iki kadar türü vardır; örnek tipi sessiz kuğudur. boyu 2 m’ye kanat açıklığı 3 m’ye yaklaşan bu türlerin anayurdu Doğu Avrupa’dır. Ayakları siyah, gagası turuncu ve tüyleri beyaz renktedir. Kuzey bölgelerde yaşayan ötücü kuğunun uzunluğu 1.5 m’dir. Siyah-sarı gagalı, beyaz tüylü ve siyah ayaklıdır. Ötücükuğuya benzeyen ancak ondan daha küçük olan Bewick kuğuları Avrupa ve Asya’da yaşarlar. Karakuğunun tüyleri ve ayakları siyahtır. Güney Amerika türlerinden karaboyunlu kuğu beyaz renkli ve kara kuğudan daha küçüktür. Gagasında kırmızı bir kabarcık bulunur. Tatlısularda yaşayan, küçük su hayvanları ve bitkilerle beslenen yabancı kuğular uzun süre suda hız alarak uçarlar. Karaya yumurtlayan yabani kazlar tüyleri yüzünden çok avlanılır. Süs kuşu olarak yetiştirilen kuğuların eti yenmez. Fiziksel Özellikleri Kuğular uzun, kavisli boyunlara sahiptir. Kuğular düzenli vücutlara sahip ve ayakları perdelidir. Bir kuğu vücudunda yaklaşık 25.000 tüye sahiptir. 7 tür kuğu vardır. Hepsi boyut, renk ve davranış bakımından farklılık gösterir. Kuğular ördek-kaz ailesindeki en büyük hayvanlardır. Kuzey yarımkürede bulunan kuğular genellikle turuncu renkli bir gagaya sahiptir. Güneyli kuğular, beyaz ve siyahın kırmızı, turuncu veya siyah gagalara sahiptir. Siyah kuğular Avustralya ve Yeni Zelanda’ya özgüdür. Güney Amerika “kara boyunlu” kuğular beyaz gövdeli ve siyah boyunludur. Kuğuların bacakları gri / siyahımsı bir renge sahiptir. Güney Amerika türlerinin pembe bacakları vardır. Kuğular, dişleri varmış gibi görünen testere şekilli kenarlı gagalara sahiptir. Kuğular 15 kilograma kadar kilo alabilir ve 1,5 metreden daha fazla uzayabilirler. Beslenmesi Kuğular genellikle her yerde yaşayan kuşlardır, ancak diyetleri esas olarak bitki bazlıdır. Deniz yosunu ve su altındaki sucul bitkileri yerler ve karadan, tohumlar ve meyvelerle beslenirler. Kuğular ayrıca böcekleri, kurbağa yavrularını, küçük balıkları ve solucanları da yerler. Üremesi ve Hayat Döngüsü Kuğular bataklıklar, göletler, göller ve yavaş akan nehirler gibi tatlı suda ürer ve çiftleşirler. Kuğular 2 yaşında çiftleşebilir ve genellikle kış mevsiminde başlar. Bazı kuğular, 7 yaşına kadar eşlerini bulamazlar. Kuğular ömür boyu süren çift bağlarıyla ünlüdür. Fakat bir eş öldüğünde, yaşayan kuğu başka bir eş bulur. Kuğular yuvalarını bol miktarda yiyecek temini, güvenli su ve rahatsız edilmeyecekleri alanlarda inşa eder. Erkek kuğu yuva yapımında yardımcı olur. Dişiler çiftleşmeden 2 ila 3 hafta sonra yumurtlarlar. 6 hafta boyunca veya yumurtalar çatlayana kadar yumurtaların üzerinde oturur. Yavru kuğular 6 ay boyunca anneleriyle kalır. Anneleriyle birlikte yüzerler. Anne kuğu, yırtıcılardan ve diğer tehditlerden yavrularını korur. Kuğular 4-7 yaş arası cinsel olgunluğa ulaşır. Kuğular 10 ila 20 yıl yaşayabilir. Davranışları Kuğular, büyüklüklerinden dolayı vahşi yaşamda az sayıda düşmana sahiptir. Bir kuğunun ana avcısı, etini ve tüyünü isteyen insanlardır. Diğer tehditler etlerini, yumurtalarını avlayan kurtlar, rakunlar ve tilkilerdir. Bazı kuğu türleri ya göçmendir ya da kısmen göçmendir, bazıları ise yaşamları boyunca aynı yerde kalır. Kuğular yüksek, derin, “trompet benzeri” sesler çıkarırlar. Kuğular saatte 60 mil kadar hızlı uçabilirler. Kuğular hem karada hem de suda uyuyabilirler. Karada uyurken tek ayak üstünde dururlar. Siyah kuğular tek bacakla yüzerler. Diğer İlginç Bilgiler

• Kuğular su kirliliği nedeniyle tehdit altındadır.
• Yavrulama başarısız olduğunda kuğular ‘ayrılır’. Çiftlerin ayrılma oranı yaklaşık % 6’dır.
• Kuğular öpmek için gagalara dokunur, böylece boyunları bir kalp oluşturur.
• Kuğular oldukça zeki olduğuna inanılıyor ve kimlerin onlara kibar davrandığını ve kimlerin davranmadığını hatırlarlar.
• Bir kuğu kışkırtıldığında insana saldırabilir.

Perdeayaklılardan, yabanî ve evcil çeşitleri bulunan, kazdan iri bir süs kuşudur. Parklarda, havuzlarda kolayca beslenebilir. Geniş kanatları ile gayet iyi uçabilen, perdeli ayakları ile de kolaylıkla yüzebilen kuğular, karada güçlükle yürürler. Suların diplerini karıştırarak bulduğu su hayvanları ile beslenir. Daha çok Kuzey Yarım Küresi’ne dağılmış on iki kadar çeşidi vardır. Şili’de, Avustralya’da yaşayan boyca daha küçük kuğular da vardır. Tarihin çok eski devirlerinde bile kuğunun evcilleştirilmiş olduğu bilinmektedir. Beyaz tüyleri, narin vücudu ile güzel bir süs kuşu olan kuğunun çok çirkin bir sesi vardır. Yalnız bir cinsinin sesi pek çirkin sayılmaz. Bundan başka, haşin yaradılışları yüzünden bazen çocuklar için tehlikeli olabilirler. Çok yağlı olan eti pek makbul sayılmazsa da eskiden Avrupa’da, hele XIV. Louis devri Fransa’sında kuğu etinden yemekler yapılırdı. Kuğular göçücü kuşlardandır. Kuzey Avrupa’dakiler kışı Kuzey Afrika’da, Hindistan’ da, birçoğu da Akdeniz ülkelerinde geçirirler. Kuğuların büyük bir kısmı beyazdır, nadir olmakla beraber siyahları da vardır. Kırmızı gagalı, siyah burunlusu evcilleştirilmiş olanıdır. Gagasının ucundan kuyruğuna kadar iki, hatta üç metreye kadar uzun olabilir. Bugün tüyleri yüzünden çok avlandığından bazı yabani çeşitleri ortadan kalkmak üzeredir.