Babil İnançları

Babil Sümer ve Sami inançlarını bir potada karıştırmış bir senaaae ulaşmış ve günümüz uygarlığına kadar etkili olmuştur. Sümer etkisinini yayılmasında da en büyük rolü Babil oynamıştır.

Babil Sümer inançlarının isim değiştirerek devam etmesi gibi farklı inançların da birleştiği geliştiği bir yer olmuştur.

Eski tanrılara olan inançlar isimler değişse de devam etmiş günlük yaşama ait inançlar da gelişmiştir.

Büyücülük ve falcılık Babil’de de büyük önem kazanmış geliştirdikleri yöntemlerle Babil’li kâhin ve büyücüler İlk Çağ boyunca popüler olmuşlardır. Örneğin kehanet yöntemi olarak kurbanın ciğerine bakmak su üzerinde yağa bakmak tütsü dumanından anlam çıkarmak kuşların hareketlerini izlemek gibi yöntemler Babil’de kullanılmıştır.

Mircea Eliade Mezopotamya büyülerinde Lapis Lazuli’nin önemli bir yeri olduğunu belirtmektedir (bkz. Kaynakça). Özellikle de koyu mavi ve “yıldızlı” görüntüsü ile bu taş gökyüzünün ufak bir modeli olup gökyüzü güçlerini brındırmaktadır. Bunun gibi – günümüzde olduğu şekliyle- bir çok taşın gizili güçleri olduğuna inanılıyordu. Bu taşlar ayrıca ölü armağanı da olarak mezarlara konmaktaydı. Bunlara arasında en ilginçlerinden biride lapis lazuli balıktır. Bazı ritüellerde balık kıyafeti giyildiği ve bunun Marduk ile alakalı olduğu düşünülürse balık biçimli bu taşın ne kadar önemli olduğu daha iyi anlaşılır.

Bu tür inançlar günlük hayatta da büyük rol oynamış ve Babilliler kötü ruhlardan korunmak ve şans elde etmek için tanrı ve tanrıçalara karşı olan görevlerini ihmal etmemişlerdir. Hatta sıradan insanların tapınağın özel bölümlerine girmesi yasak olduğu halde büyük coşku ile özel törenleri izlemişlerdir.

Babil’de Sümer’de olduğu gibi yeni yıl bayramı çok önemliydi. Akitu diye adlandırılan bu bayram Babil’de çeşitli dönemlere bağlı olarak çeşitli zamanlarda kutlanmıştır. Bu bayramın hem sonbaharda hem de ilkbaharda da kutlandığı görülmüştür.

Hammurabi zamanında yeni yıl bayramı Nisan’da kutlanmıştır. On iki günlük bir törenle kutlanan bu bayram bazı şehirlerde Marduk adına kutlandığı gibi Borsippa gibi şehirlerde de Marduk’un oğlu Nabu adına kutlanmıştır.

On iki günlük kutlamalar sırasında çeşitli törenler yapılmaktaydı. İkinci gün başrahip erken kalkıp Fırat nehri sularında yıkanmaktaydı sonra da giyinerek Marduk tapınağına gitmekte burada dua etmekteydi.

Törenlerin en önemli bölümlerinden biri de tanrı Bel-Marduk’un ölüm ve yeniden dirilme ritüeliydi. Bu bir çok kültürde ortak olan tanrının ölmesi ve yeniden dirilmesi ya da yeraltı dünyasına inmesi ve yeniden yeryüzüne çıkması ritüelinin bir versiyonudur ve mevsimlerin döngüsü ile alakalıdır. Törenlerin yedinci gününde Marduk kaybolmakta ve sekizinci günde tekrar ortaya çıkmaktadır.