Masal

  AHMET YILMAZ TUNCER ŞİİRLERİ   Yeryüzü çorak bir toprak Bakışlar hep bulutlarda emanet Kimsesiz bir papatyanın bahçesinde Yaşam emanet bir toprak elimizde Bütün gemilerin rotası kendi sonsuzlukları Sözlerim ulaşmıyor Deniz’lere Eşitlediler bizi kendi dillerine Konuşmak haram haykırmak haramdı Bir prangadan geçiyor ellerimiz Ne kadar konuşsak O kadar sessiz kalıyoruz Yıllar intihar ediyor biz yine hayattayız Dünden bugüne kalan tanrısal bir masal Dinleyerek uyumamızı istiyorlar Oysa biz yaşamı kareköklerine bölüyoruz Sevdayı hasreti ekleyerek birbirine Direnişçi bir militan gömleği giymişiz Yaşıyorsak ölmeden hep bu yüzden