Utrillo Bezelye Yetiştiriciliği
Utrillo Bezelye Yetiştiriciliği. Bezelye iklim isteği bakımından kaprisli ve serin iklim seven bir sebzedir. Donma noktasına yakın düşük sıcaklıklara katlanabilen bir sebzedir. Havaların serin ve nemli olduğu koşullarda çok iyi gelişme göstermesine karşın sıcak ve kuru havalardan hoşlanmamaktadır. Yetiştirilme dönemi boyunca sıcaklığın donma noktasının üzerinde olması arzu edilmektedir. Toprak sıcaklığı 7-8°C de iken utrillo bezelye tohumu ekimi yapılır. Bezelye tohumu 2°C’de çimlense de, çimlenme çok yavaştır.
Utrillo Bezelye Yetiştiriciliği. Utrillo bezelye tohumu çimlenmesi için en uygun sıcaklıklar 15 ila 18°C’ler arasındaki sıcaklıklardır. Çimlenme ve çiçeklenme arasındaki dönemde günlük ortalama olarak sıcaklığın 15-18°C’ler arasında, çiçeklenme ile olgunluk arasındaki dönemde de sıcaklığın 18-21°C’ler arasında olması istenmektedir. Bezelyenin yüksek sıcaklığa en duyarlı olduğu dönem çiçeklenmeden hemen sonraki devredir. Yağışın yetişme dönemi boyunca düzenli ve yavaş olması danenin yüksek kaliteye ulaşmasını sağlar. Danelerin olgunlaşması evresinde sıcaklığın 30°C üzerine çıkması halinde, tohumlar diriliğini kaybeder ve haşlanma adı verilen olay meydana gelir. Işık yoğunluğu da gelişme ve verim üzerine etkili olur. 15.000 Lux’lük aydınlatmada bitki normal gelişmekteyken daha düşük yoğunlukta ise çiçek salkımlarındaki çiçek sayısı azalır. Bu sebeple Işık yoğunluğu artmasıyla doğru orantılı olarak çiçek sayısında da artış gözlenmektedir.
Utrillo Bezelye Yetiştiriciliği. Toprak isteği açışından seçici bir bitkidir. Serin ve yağışlı dönemde yetiştirildiği için alüviyal veya su tutma kapasitesi yüksek topraklarda çok daha iyi gelişir. Ağır bünyeli toprakları sevmez. Utrillo bezelye tohumu çimlenme döneminde ıslak veya çok rutubetli topraklarda tohum iyi çimlenmemektedir. Bununla birlikte toprak ıslaklığı bitkinin gelişmesini olumsuz yönde etkiler. Bu yüzden gövdenin veya meyvelerin ıslak toprakla temasını önlemek için gerekli tedbirler alınmalıdır.
Utrillo bezelye yetiştiriciliğinde Erkencilik için kumlu ve tınlı topraklar daha uygun olmaktadır. Erkenciliğin önemli olmadığı durumlarda ise yüksek verim veya iyi nitelikli ürün alabilmek için iyi draje edilmiş killi ve tınlı topraklar tercih edilmektedir. Düşük pH’lı topraklarda azot veya fosfor alınımının azalması nedeniyle dane verimi de azalmaktadır. Bu sebeple toprak pH’sının 6.5 ila 7 civarında olması istenmektedir.