Bütün Masallarda

  AHMET YILMAZ TUNCER ŞİİRLERİ   Aynıydı her şey yine gökte ay Ve karanlık bir gökyüzü Köşesinde bir deli sokağın Bir kadın kendi kendiyle konuşan Mazgallara sığmayan Bir yağmur Aynıydı her şey yine gökte ay Ve kalabalık sokaklar Ben sana benzeme telaşında Oturmuşum delinin karşısında Anlatıyor hiç durmadan Geçip gidiyor yanımızdan Kendiyle konuşan kadın Aynıydı her şey yine gökte ay Ve sabaha uzanan saatler Hepimiz şimdi kendi bahçemizde Kendi aynamızdan bakıyorduk Kırılan yanlarımıza Biri anlatıyor, biri seviyor Neden bütün masallarda ay Karanlık Ve neden maviye maviye çalıyor.