Aşık Veysel ve Atatürke ağıt

Ağlayalım Atatürk’e Bütün dünya kan ağladı Başbuğu olmuştu mülke Geldi ecel can ağladı Şüphesiz bu dünya fani Tanrı’nın aslanı hani İnsi cinsi cem’i mahluk Hepisi birden ağladı Doğu batı cenup şimal Aman tanrım bu nasıl hal Atatürk’e erdi zeval Yas çekip nevsen ağladı İskender-i Zulkarneyn Çalışmadı bunca leğin Her millet Atatürk deyi Cemiyet-i akvam ağladı Atatürk’ün eserleri Söylenecek bundan geri Bütün dünyanın her yeri Ah çekti vatan ağladı Fabrikalar icad etti Atalığın ispat etti Varlığın Türk’e terk etti Döndü çark devran ağladı Bu ne kuvvet bu ne kudret Varıdı bunda bir hikmet Bütün Türkler İnönü İsmet Gözlerinden kan ağladı Tren hattı tayyareler Türkler giydi hep kareler Semerkand’ı Buhara’lar İşitti her yan ağladı Siz sağ olun Türk gençleri Çalışanlar kalmaz geri Mareşal Fevzi’nin askerleri Ordular teğmen ağladı Zannetme ağlayan gülmez Aslan yatağı boş kalmaz Yalınız gidenler gelmez Felek-el mevt’in elinden Her gelen insan ağladı Uzatma Veysel bu sözü Dayanmaz herkesin özü Koruyalım yurdumuzu Dost değil düşman ağladı