10 Kasım Günü
Altmış saniye durur On Kasım günü hayat
Dünyaya sunulan beden dilimizden bir ant.
“Canlı olan tadacak ölümü bir gün elbet
Türkiye, Cumhuriyet kalacak ilelebet.”
Bayrak yarıya iner Ata’ya saygısından
Çok uzağız “Hürriyet yokluğu” kaygısından.
Etmiş Olsada Ata ahirete irtihal.
Kalbimizde sevdadır, gözlerimizde hayal.
On Kasım günü yine bütün millet huzurla
Anıyoruz özlemle, aşka, milli şuurla…
Yüzyılda bir yetişen tarihte tek önderdi
“Yurtta sulh, cihanda sulh; yaşam kul hakkı”derdi.
Vatan için adanmış itibarlı bir hayat
Cumhuriyet yatırım, ne makam, ne saltanat.
Dokuz Eylül İzmir’de Gazi; ben, sen, o, bizdi
Şahadet parmağında”İlk Hedef Akdeniz’di.”
İzmir’in Kurtuluşu sanki yolun başıydı
10 Kasım Hakka teslim oluşun savaşıydı.
On Kasım günü ne yas, ne ağıt, ne dövünme.
On Kasım günü muasırlaşmayla övünme
On Kasım günü gecen senelerle yüzleşme.
On Kasım günü gelen senelerle sözleşme.