ORHAN AFACAN ŞİİRLERİ
Ne Pencere Kalmış, Ne Kapı, Ne Eşik
Ne pencere kalmış, ne kapı, eşik.
Duvarlar ya yıkık, ya delik, deşik.
Bombayla tuzaklı oda da beşik.
Bu ev bir Kürt evi, teröristte Kürt.
***
Yatak, yorgan, yastık yere atılmış,
Üstüne basılmış, bazen yatılmış.
Kilerdeki kışlıklar boşaltılmış.
Bu ev bir Kürt evi, teröristte Kürt.
***
Duvardan odaya kapı açılmış.
Askerden, polisten böyle kaçılmış.
Yerlere cephane, kovan saçılmış.
Bu ev bir Kürt evi, teröristte Kürt.
***
Hendeğin esası eve kazılmış.
Sağlam kalan yere slogan yazılmış.
Göründe anlayın, örgüt nasılmış.
Bu ev bir Kürt evi, teröristte Kürt.
***
Her yerde değerli eşya aranmış.
Farenin deliği bile taranmış.
Kurtarıcın sandığın yüz karanmış.
Bu ev bir Kürt evi, teröristte Kürt.
***
Tabak, kaşık, çatal, bıçak, kap kacak.
Yeniden kullanma çok zor olacak.
Evin ev değil, yerin yok kalacak.
Bu ev bir Kürt evi, teröristte Kürt.
***
Odalar yapılmış adeta revir.
Atıkları kürekle alt, üst devir.
Antibiyotik, hap, serum, panzehir.
Bu ev bir Kürt evi, teröristte Kürt.
***
Neler, neler var hücum yelekleri.
Yok, olan bilekleri, yürekleri.
Türk komandası yapar gerekleri.
Bu ev bir Kürt evi, teröristte Kürt.
***
Alındı yüzlerinden maskeleri.
Yaşamayalım tekrar keş keleri.
Teröristin, terörün kalemşörleri
Bu ev bir Kürt evi, teröristte Kürt.
***
Yataklık varmı bilmem mizacında.
Çuval, çuval gübreler garajında.
Bahçede İ.H.A ambalajında
Bu ev bir Kürt evi, teröristte Kürt.
***
Boşa çürütmüş dağda dirsekleri
Abartmış çözümcük bu ödlekleri.
Öğreniriz bir gün de gerçekleri
Bu ev bir Kürt evi, teröristte Kürt.
İZMİR-24.1.2016
Orhan Afacan