ORHAN AFACAN ŞİİRLERİ
Tasavura Sahibim, Tasavvuffada Sahibim
Tasavvura sahibim, tasavuffa da sahibim
Soyut’un ‘y’si seni yanıltır, beni asla.
Somutunda, soyutunda tek sahibi Rabbim
Soyut’un ‘y’si seni yanıltır, beni asla.
Diyorsun ki ahrette, tanrıda soyut kavramdır
Somut kavrama göre, bu düşünce tamamdır.
Dünyaya gelişimiz ahrete imtihandır.
Ölmemek için,hangi güç bir nasıl imkândır.?
Nasıl şekillendirirsin aklını, canını.-
Ruhmu, canmı, kanmı sayarsın söyle kanını
Dirilt somut ölüyü, kullan somut imkânı
Ahiret; somut dünyanın soyut olan yanı.
Tasavvur yoksa eğer tasavvuf sanma yoktur.
Somut insanda, soyut deliller pek çoktur.
O Felsefeli aklında somut bağlantı kur.
Bir yerden sonra bitiyor değimli tasavvur.?
Haklısın, Var olanın görülmesi gerekir–
Ancak ahiret için ölünmesi gerekir.
Dönüşüne izin verirse Münker’le Nekir.
Benden daha iyi anlatırsın soyut nedir.
Bir sözün daha var ‘din korku psikolojisi..’’
Tasavvur, tasavvuf deyince ölmüyormuyuz.?
Tasavvufsuz tasavvur, korku mitolojisi
Hırsla birbirimizi öldürmuyormuyuz.?