ADNAN AVCI
Hattat Aziz Efendi, sanat çalışmalarından arta kalan zamanını mevlevihanede irşat halkasına girenleri manen yetiştirmekle geçirirdi. Mübarek dudaklarından dökülen her sözü hayat düsturu, her hareketi Peygamber Efendimiz (as)’ın sünnetine uygun, örnek bir insandı.
Hernerede, kimin yanında olursa olsun daima derviş ruhunun verdiği edeple oturur, gören huzurda imiş sanırdı.
Bir gün hayranlığını gizleyemeyen biri bu hareketinin sebebini sorunca:
Her an Allah(cc) beni görüyor. Allah’ın olmadığı yer var mı? Her an huzurdayım, edebimi nasıl bozarım, cevabını vermiştir.