ORHAN AFACAN ŞİİRLERİ
Fetih Öncesi, fetih Anı
Kutlu Müjde verince Âlemlerin rahmeti
Kim önemser ölümü, kim önemser zahmeti.
Dokuz yüz sene geçti bu hadisle yaklaşık
Sayısız seferler, surların dibinde bıraktı âşık.
‘İslam’ı bul’ diye, ilk giden Eyüp Ensari
Fetihten sonra bulundu kayıp olan kabri
Surların en dibiydi defnine vasiyeti.
Olacak Fethi’n seyriydi hassasiyeti.
Şehitliğine vermişti işareti Resul
İstanbul demek Eyüp, Eyüp demek İstanbul
Fetihti Eyüp’ün İstanbul’a gelme amacı
Anlamadık duaya yaptık O’nu aracı
Yüzlerce sene her akın neticesiz kalmış
Başarısız her akın Bizans’a güven salmış
Bir Bizans ki O Bizans,haçlılar ona uşak..
Bir Bizans ki O Bizans, bu gün değişik kuşak.
İlk Fetihe gelenlerin imanlarımı yoktu?
Yahut Bizanssın var olan imkânlarımı yoktu.?
Kostantiniye girer önce Gönül erleri-
İslam aşkıyla tanıştırırlar gönülleri
Her asırdaki Ehli Beytin Büyükleri
Muhammed’in nurudur Ruhlarında yükleri.
Fatihin tahta çıkışı tarihte ilktir.
Fatihin tahta çıkışı fetihsi taktiktir.
Neden çocuk yaşta tahta yürüyen fatih.?
Fetih ninnileriyle büyüyen fatih.
Fethi istiyordu, Hem Asrı Saadet, hem ced-
İ453 Mayıs’ı gösteriyordu ebcet-
Rüyalar görülür, Planlar, hayaller kurulur,
Fetih için coşan kalpler, özlemiyle yorulur.
Bir bahane ile Hacı Bayrama sorulu.
Payı taht’ta nefesler, nabızlar, diller tutulur.
Büyük Veli Beşikteki Sultan ı gösterir.
‘’Bu Köseyle birlikte ‘’diye sözü bitirir.
Fetih seferi başlatan Sahabe-i Kiram
Âlim, adil Fatihe edildi Fetih ikram...
Bir Sultan Mehmet ki O dört mezhebi tanır.
Bir Sultan Mehmet ki O ilme, akla dayanır.
Ahlaktan da, adaletten’te yoluksundu Bizans
Kur’an ahlaki, Kur’an adaleti referans..
Bizans’ta Halk sarılınca ihlâsla Islama
Kavuştu huzur dolu, onurlu bir yaşama
Bir Kumandan, Bir Ordu ki fethe inanmış
İmanıyla, silahıyla surlara dayanmış.
Beş yüz yetmiş birden, ta bin dört yüz elli üçe
Dirençler gösterdi Bizans her askeri güce.
Yüreği bir lamelif, bedenin duruşu vav.
Pusuya yatmış avcı, Kostantiniye’yse av.
Göreyim Bizans hadi, bu kuşatmayı da sav.
Korku sesleri geliyor miyav, miyav.
Nemrutun ateşiyle lav’a dönüşsün yağlar
İbrahim’i ateş’mi yakar, lav’mı dağlar.?
Dökülen kızgın yağla et yanar,kemik erir..
Böyle durumda kalbe ihlâs cesaret verir
Dökülürken surlardan Leventler patır, patır.
Sesiz çığlığı sağır kulakları patlatır.
‘’Gelecek ecel bize böyle fetihte gelsin
Hiç değilse o yolda, o niyettenken gelsin.’’
Fetih bu; öyle kazanmak kolay değil.
Olup bitince unutulacak bir olay değil.
Fetihe katılanlar her şeyi göze almış
Muhammed Mustafa’dan Mutluluk sözü almış
Ulubatlı burçlara dikmek için bayrağı
Zorluyor surları askerleriyle bayağı.
Öylesine fazla ki dökülen kızgın yağ.
Hayatı bırak, ölümle bile kurdurmuyor bağ.
Görününce onlara Peygamber burç başında
Kendileriyle Resule varma yarışında..
Günler sonra Kadırgalar karadan akın etti.
İslam’ın çağı geldi, küfür’ün çağı bitti
Direndikçe inatla kızaktaki kadırga
Adımlar zelzele, nefeslerse kasırga..
Asılır kadırgaya imanla, sadakat la.
Bir Levent ki O; yürür Sıratta yağlı halatla.
Kor olmuştur tabanları, kor olmuştur omuzları
Gözüne önünde güç; Kevser havuzları.
Kağnı tekeri gibi inlese de dişleri
Atağa kalkıyordu yere değen dizleri.
Yansın suda Grejuva, aşılmasın hiç surlar
Mükemmel tedbirde bile olur kusurlar.
Ya İstanbul Fatihi alacak Ya Fatih İstanbul’u
Bir yürek ki bağrındaki Çınardan daha ulu.
Uzayan muhasara, sabırsızlaşan Fatih
Sebe’ suresi, ayet on beşle gelen Fetih.
Ümitsizliğe düşürmesin asla yenilgi.
Ümitsizliği zafer eder bulursan bilgi.
Düşmedikçe şehir şımarıyordu Kostantin.
Düşmedikçe şehir secdedeydi Akşemsettin.
Denizde, surda akıl almaz pusu kurdular
Şımardılar, zevki sefa içinde kudurdular.
Şehir alınmayacak, alınmaz sandılar
Bir sabah ‘’Haliçte tekbir ‘’ ile uyandılar