ORHAN AFACAN ŞİİRLERİ
Beşyüz Derde Deva...? ? ?
Beş yüz derde deva besin üretir
Kimya’yı geç; elifi bile bilmez.
İşçi doğar, yaşar, ömrü bitirir
Vefakârdır; işi bir çile bilmez
Yeterince larva, yeterince mum,
Özenle işlenmiş ince ince mum.
Koza, petek olur gerekince mum
Yaptığı içgüdüsüyle bile bilmez.
Şaşsın âlimler kovandaki düzene
En az on bin canlının iş bölümüne.
İçtenlikle uyarlar disipline
Evrim teorisinde dile gelmez
Anlatsa ne; balda ki kristalize
Şüphe düşüyor bazen içimize.
Ürettiği yiyecek bir mucize
Dürüsttür, cesurdur hiç hile bilmez.
Uçan fabrika küçük, narın yapı
Ne mühendis var, ne işçi, ne kapı.
Tek ona takılmıştır bal lakabı
Tesadüfü asla vesile bilmez.
Huzur dolu yaşam mücadelesi
Yarım gram bal yakar Kilometresi.
Ayettınde anlatır Nahl süresi
Teori bu gerçeği sile bilmez.
Işık olup geçer sanki hektarı.
Bin beş yüz defa yapar bu tekrarı
Arayıp bulur sevdiği nektarı
Her çiçek çiçektir; gül, lale bilmez.
O küçük vücutta o performansı.
En doğal halidir havayla dansı.
Teoriye vermez bir tespit şansı
Teorisyen düşüne bile bilmez.
Ömrünce doğaya en çok yararlı
Azimli, bilinçli, kesin kararlı..
Sabırlı, uyumlu, hep istikrarlı
Bereket, bolluktur eksile bilmez.
Doğadaki şifa için aracı,
Tütsüden geliyor korkuyla, acı.
Savunmadır iğnesinde amacı
İnsanı sokmayı, bir çile bilmez.
Ne ödül alırdı insan olsaydı.
Rakipsiz kalırdı insan olsaydı
Belki şımarırdı insan olsaydı
Yirmi milyon yıldır değişme bilmez
Aslında yaptığı işlem çok basit
Mayadır nektara enzimli asit.
Çiçeğine göre bal çeşit çeşit
Tadına bakmayı düşüne bilmez.
Kovanda örnektir sosyal hayatı
Farklı mucize petekte sanatı.
Eşsizdir besinin kokusu, tadı
Orhan ne yazsa anlata bilmez